De relatie tussen kunst en het landschap is voor Nederland bijzonder. Uit het verleden blijkt dat zodra grote veranderingen in onze leefomgeving geladen worden met culturele waarden (betekenis, beleving en identiteit) ons denken erover verandert, de waardering toeneemt en we op termijn schoonheid gaan ervaren. De mens ervaart niet alleen schoonheid van een archaïsch, romantisch landschap, maar soms juist ook van een meer rauwe, industriële omgeving. Hoe kan vanuit deze wetenschap de kunst(enaar) ook bijdragen aan de vormgeving, waardering en schoonheid van het landschap van de toekomst?